تاریک روشن ۲

چشم آبی گل‌ها را بو کرد و بعد آن‌ها را گذاشت بین خودشان. ولی نه، مرد قد بلند از جایش برخاسته بود و جلوی نیمکت رژه می‌رفت.
ــ چند وقت بعد بود که برادر ِ بزرگ منو صدا زد و گفت یه در ِ سبز هست که تازه کشفش کرده. خندیدم و ضبط رو روشن کردم.
نگاه چشم آبی چپ و راست می‌شد با راه رفتن او. منتظر بود، ولی دیگر کلمه‌ای نشنید. سرش را ول کرد به سمت عقب. آسمان آبی بود با ابرهای پاره پاره‌ی خاکستری. پاکت سیگارش را در آورد و یک نخ آتش زد. گرفت طرف آدمی که آرام نمی‌شد هرچه راه می‌رفت. سیگار را گرفت، یک پُک زد، چشمانش را بست، سرش را به سمت بالا گرفت و دود را حلقه حلقه بیرون داد. بعد ناگهان به پشت دراز کشید روی زمین پیاده روی پارک. چشم آبی نگاهی کرد، پوزخندی زد و گفت:هنوز دیوونه‌ای.
خورشید دیگر روبروی نگاهش بود.

ــ من می‌رقصیدم و اون داستانشو تعریف می‌کرد. من می‌رقصیدم و اون از وقتایی حرف می‌زد که از جلوی خونشون رد می‌شد و هم اضطراب داشت و هم امید که نکنه یکهو در رو باز کنه.من می‌رقصیدم و اون از نذری‌هایی که به زور از مامان گرفته بود تا ببره دم ِ خونه ی اون ها برام تعریف می‌کرد. آخرش هم شاهزاده خانوم دست شاهزاده آقا رو گرفت و به خوبی و خوشی با هم زندگی کردند.
صدایش خش دار شده بود. چشم آبی دلداری بلد نبود. فقط توانست دست بگذارد روی شانه‌اش و کمی فشار بیاورد به آن.
ــ خوبه، پس جُفتمون این داستان رو از بریم. یک جُک می‌خوای بشنوی؟
بعد از تعریف آن جُک هر دو زدند زیر خنده، ولی خیلی هم خنده دار نبود. یعنی اصلا" خنده دار نبود. ولی آن دو خندیدند و خندیدند. آنقدر صدایشان بلند شد که تمام پارک پُر شد از آن و پرنده‌هایی که پریدند از چنار بالای سرشان. چشم آبی دستش را گرفت جلوی صورتش. بعد از آنکه پایینش آورد به وضوح داشت گریه می‌کرد.
ــ همش تقصیر ِ من بود. روز ِ قبلش مکانیکه گفت این ترمز اشکال داره. گفتم بُرو مسافرت با خیال راحت و بوسیدمش. کاری که خیلی وقت بود نکرده بودم.
حالا نوبت ِ قد بلند بود که از جایش بلند شود برای دلداری، ولی دستش رد شد. چشم آبی هم بلند شد.
ــ توی این پاکت چند تاس؟
ــ ده تا، همون جوری که خواسته بودی.
ــ چقدر طول می‌کشه تا اثر کنه؟
ــ حد اکثر یک رُبع.
با هم دست دادند.
ــ هیچ راهی نیست که بتونم پشیمونت کنم؟
ــ نمی‌دونم.
به هم لبخند زدند و در دو مسیر مخالف از هم دور شدند. یک دسته گل سرخ ماند بر روی یک نیمکت خالی.